Mehtap için
Bu şiir mehtapa yazılmıştır.
Ay doğarsa her zaman..
Güneş kaybolur.
Veya güneş gidincemi, ay çıkar?
Mehtap, varsa yeryüzünde
Aydınlıklar adına olur.
Bir parça umut adına belki.
Açtım gözlerimi mehtabı gördüm..
Gece yarısı..
Usulca açtı kalbini
Yüreğinin en derin yerinde..
Küllenmiş yaralara doğru..
Dikti gözlerini..
Anladım.
Dur dedim. Durmadı.
Bak dedim. Bakmadı…
Hadi bir çağlayansın.. ak! dedim.
Akmadı.
Aklında kalan sorunun cevabını ararken bile
Suskun ve eksik..
Cevabı kolay değilki
Kaşın üzerindeki tozun.
Sen göremezsin..ayna yoksa..
Suç sende mehtab diyemedim.
Suç sende..
Güneşe savaş açmışsın.. kaybedersin.
Muma savaş açarsan kazanırsın.
Diyecektim.
Birde vefasızsın diyecektim..
Baktım ki sabah olmuş
Mehtap kaybolmuş..
Güneşmi..
Her zaman ki yerinde..
mehtap dürüstyürek hatırasına.
Mehmet CanKayıt Tarihi : 27.12.2005 01:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!