Aşk, sahibi olmadığı kalbe girermiş
Ayağının gitmediği yolda yürürmüş
Bağlanıp kalır da, olmazları severmiş
Yar, imkansızın adıdır, mehtap gözlerin
Ne kadar çabalasan da, kader gülmezmiş
Çaresizlik yollarına duvar örermiş
Kör olur da gözler, başkasını görmezmiş
Yar, ateşi hareleyen, mehtap gözlerin
Yokluğunun acısını yalnız yaşadım
Sevmenin bedelini, ömrümle ödedim
Asırlardır yaza yaza bitiremedim
Yar, her şiire hecedir, mehtap gözlerin
Geceleri karanlıktan ışık beklersin
Derdinin üstüne bin dert de sen eklersin
Kimseye söyleyemez adını saklarsın
Yar,yüreğimde hançerdir ,mehtap gözlerin
Kara bulutları delip , girdin gönlüme
Sanki ay indi göklerden ,o gün ömrüme
Cemalin yansıdı yar, gülmeyen yüzüme
Yar,ruhumun sihiridir, mehtap gözlerin ...
Kayıt Tarihi : 22.11.2022 13:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ay ışığı ve gece
GÖZLERİMDE
Ela gözlerinle, gözlerime bak,
Gördüğün kadını, bir tuvale çiz.
Tutuştur kalbinle, bedenimi yak,
Ölmezsem idam et, kurşunlara diz.
Sessizce uzaklaş, acıma bana,
Zaten bir ölüyüm, anlat sorana.
Beddua edecek, seven bir ana,
Benden çok uzakta; benim kimsesiz.
Elinle sinende, bir yürek ara!
Ve değecek ellerin, katı taşlara.
İnsafsız vicdanın, dik yokuşlara,
Nemrut olup sürdü, beni sebebsiz ??????????
TÜM YORUMLAR (1)