MEHTABA DOĞRU
Bu gece yine mehtabı sessizce...
Aydınlık içinde izleyeceğim için...
Heyecanlıyım uzaktan habersizce.
Ay ışıkları bu gece yüreğimden geçin.
Birazdan Ayışığı bir yıldız koparacak.
Titreyecek gökyüzü belki biraz da kanar.
Mehtap'ın saçına bu yıldız konacak.
O anda Ay ordan, belki Güneş bile yanar.
Ben hergün buna benzer düşlerde...
Sonsuzluğun ucundaki kuytularda yalnız..
Bazende açılmamış çekirdeğin içinde...
Düşünü kurarken Ay'la eğleniyor o kız.
Gözlerimi kapatınca gündüzüm başlar.
Ay içimde, dalga,deniz, gece mehtap içimde.
Gözümden denizi dolduran yaşlar...
Ilık ılık yavaşça sevdalı bir biçimde...
Mehtaba doğru akmaya başlar.
Şiir: ÖNER ÇAĞLAR
02.04.2022 Saat:18:51
Kayıt Tarihi : 8.3.2025 22:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!