Ufukta kaybolan güneş
Yarın yine gelecek
Hemde etrafa ışıklar saçarak
Sura üfürünceye kadar melek
İşte benim kıyametim
Buda benim ölümüm
Yıllar sonra,
Dargın olan kağıt ve kalem,
Bir araya geldi yine.
Ya benim Mecnun yüreğim,
Ne zaman Leylasına kavuşacak?
Zor aşklar adamıyım ben.
Gece karanlığında,
Sokak lambası altında,
Duruyor fahişe......
Gel diyor, yakışıklı gel!
Muamele iyi bende.
Dölün kalıyor bedende,
Şairler çocuktur biraz,
Bir anda ağlar ve güler.
Bir şeker verseniz eline
Ne oyunlar yapar size
Şairler özgür olmak ister.
Gökyüzünde uçmak,
Bir hayat bir ölü
Dünyada ne sırlar gömülü
Az ötede giden adam
Şimdi bir ölü....
Ailesi habersiz şu an
Yerde yatan adam
Karanlığın içinde,
Yalnız...
Yapayalnız bir adam.
Aşk bahçesi talan edilen,
Ağlayan adam.
Uzayıp giden soğuk gecelerde,
Uzayıp giden gecelerde,
Sabah bir türlü olmaz.
Bir sağa bir sola dönersin
Buz tutmuş yatagında.
Teype bir kaset koyarsın,
Bir bakış baktı,
Deldi geçti yüreğimi.
Sanki bana mirastı,
Yemyeşil gözleri...
Yanımdan geçerken,
İnci gibi dişleri.
Sen,
Yağmurlu bir havada giderken,
Ardına bile bakmadan,
Gözyaşım karışıyordu damlalara.
Yüreğimde kopan fırtınada,
Alabora oluyordu tüm umutlar
Umut denizine yelken açmışım.
Yanıma erzak diye,
Sabrımı almışım.
Sağımı solumu kaplamış
Simsiyah bulutlar,
Yinede....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!