Kadın yürüyordu,
Karanlık sokaklarda.
Bir dost eli uzansa,
Kalacaktı orada.
Hava soğuktu.
Kimse yoktu.
Bir selamını çok gördün bana,
Ne yaparım sende gidersen burdan.
Pencereme, hüznün şiiri doğdu,
Ne yaparım sende gidersen burdan.
Hasretinle yanıp tükenen benim,
Sen hiç kibrit çaktın mı yangınına?
Ben üzerine bir de benzin döktüm
Ve yaktım sevdamı.
Hiç bir su söndürmedi.
Sen hiç acılarını katık yaptınmı?
Ben sardım yüreğimi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!