Mehmet Yücel Şiirleri - Şair Mehmet Yücel

Mehmet Yücel

İzzeti nefisten mahrum olanlar.
Yanlışla beslenir, oldu olası.
Şeytana diz çöküp secde kılanlar.
İnsanlığın iflas olmaz belası.

Söz ile anlamaz, bakar da görmez.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

Bombalar yoksullluğun üstüne düşer.
Yokluk param paraça...
Tanklar çaresizliği ezer.
Güzelliğin gururumu ezer.
Umudumu ezersin.
Suçsuzum ben desem ne fayda.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

Sessiz çığlıklar...
Noktasız cümleler..
Kelimelerin çaresizliği...
Geçmeyen günler...
Yanık kokan dünya.
Kan kokan dünya.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

güzeldi hayat doluydu
dış görünüşe aldandı cadı
görülmeyenleri düşünmedi bile
yalanları düşünmedi bile
çok sevdi
görülmeyen çok şey vardı

Devamını Oku
Mehmet Yücel

Kalbur oldum nice cahil eledim.
Elentiden alim çıkan görmedim.
Niyetler eyledim dilek diledim.
Dünyada bir doğru mekan görmedim.

Gel diyene gider oldum bir zaman.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

İnsan bir avcıdır; umut peşinde.
Kırma umudumu kırgınım zaten.
Dün gece bir şeyler gördüm düşümde.
Vurdular bahtımı; vurgunum zaten.

Hayatım var; ama bütün çelişki.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

İnsan umut bombası.
Ayrılıklar pim...
Çekilir pim, patlar bomba.
Parça tesirli...
Şarapneller savrulur.
Masum olmayı kaldırmaz.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

İnsan ne garip bir varlıktır...
Ne sağı belli olur ne solu...
Düşmez sevda telaşına; yıkıp geçme telaşına düştüğü kadar.
Gözlerini bir hırs bürür; görmez olur güzellikleri.
Ellerine bir titreme düşer; tutmaz olur...
Nedenlerini sorar ayrılığın; ama cevapsız.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

Ben insan aradım bir ömür boyu.
Sözünde durmayan insan olur mu?
Özümü unutmam soyum türk soyu.
İnsanı saymayan insan olur mu?

Zaman çok değişti, yalana öndü.

Devamını Oku
Mehmet Yücel

Bin dağ, bin ova, bin yayla aştım.
Uyumuşum dizinde zemherinin.
Ninni söylemiş yaylalar.
Vurulmuşum dağlar dibinde.
Ovalar ağıt yakmış,
Sen de vefasız...

Devamını Oku