Bombalar yoksullluğun üstüne düşer.
Yokluk param paraça...
Tanklar çaresizliği ezer.
Güzelliğin gururumu ezer.
Umudumu ezersin.
Suçsuzum ben desem ne fayda.
İzzeti nefisten mahrum olanlar.
Yanlışla beslenir, oldu olası.
Şeytana diz çöküp secde kılanlar.
İnsanlığın iflas olmaz belası.
Söz ile anlamaz, bakar da görmez.
Sessiz çığlıklar...
Noktasız cümleler..
Kelimelerin çaresizliği...
Geçmeyen günler...
Yanık kokan dünya.
Kan kokan dünya.
güzeldi hayat doluydu
dış görünüşe aldandı cadı
görülmeyenleri düşünmedi bile
yalanları düşünmedi bile
çok sevdi
görülmeyen çok şey vardı
Kalbur oldum nice cahil eledim.
Elentiden alim çıkan görmedim.
Niyetler eyledim dilek diledim.
Dünyada bir doğru mekan görmedim.
Gel diyene gider oldum bir zaman.
Gün düşmez üstüne günü karanın.
Bugünü bir mezar geçmişi mezar.
Melhemi olmazmış kimi yaranın.
Yara günden güne azar da azar.
Doğrulsa yıkılıp dara düşenenler.
sürü sürü canlılar gördüm
kimi zorunlu giyinik
kimi zevkten çıplak
güneşin tepeden indiği yerde ekvetorda giyinmişler
yağmurda soğukta ılıman iklimde çıplaklar
İnsan bir avcıdır; umut peşinde.
Kırma umudumu kırgınım zaten.
Dün gece bir şeyler gördüm düşümde.
Vurdular bahtımı; vurgunum zaten.
Hayatım var; ama bütün çelişki.
İnsan umut bombası.
Ayrılıklar pim...
Çekilir pim, patlar bomba.
Parça tesirli...
Şarapneller savrulur.
Masum olmayı kaldırmaz.
İnsan ne garip bir varlıktır...
Ne sağı belli olur ne solu...
Düşmez sevda telaşına; yıkıp geçme telaşına düştüğü kadar.
Gözlerini bir hırs bürür; görmez olur güzellikleri.
Ellerine bir titreme düşer; tutmaz olur...
Nedenlerini sorar ayrılığın; ama cevapsız.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!