Can bağışladık Türk’ün birliğine
Sevgiyle doludur özümüz bizim
Çilesiyle belasıyla dünyada
Birdir baharımız yazımız bizim
Bin ümitle yarınları bekleriz
Ayrılık derdini ben çeke çeke
Yürekte yangınım sönmedi gitti.
Yıllar yılı gezdim gurbet ellerde
Yollarım sılaya dönmedi gitti.
Gurbet saçlarımı ağarttı benim
Bahar yüzlüm bahar gelmiş yüzüne
Çiçek açmış yanağında güllerin
Dört mevsimin sırrı sende gizlidir
Dört mevsim bir başka senin hallerin
Mevsimi geçse de kışın sonunda
Sırtını dayayıp da iktidarın gücüne
Âleme hava atan adam, adam sayılmaz.
Çalıştığı yerde âmirine, memuruna
Diklenip kafa tutan adam, adam sayılmaz.
Kişi kazanmalı insanlığıyla itibar
Bir adam köyünden başka bir köye
Kalkıp gitse geldi yeni göç derler.
Bir zaman geçse biraz ilerlese
Haset eder, bu en büyük suç derler.
Ne yaparsa sevdiremez kendini
Gel ağlama benim divane gönlüm
Bir sen misin âşık insan içinde?
Ayrılık zor gelirse de bir zaman
Başka vuslat gizli hicran içinde
Hele düşün gerçek âşık olanlar
Bu nasıl hesaptır, bu nasıl plan
Amerika kan kusuyor gör hele.
Somali, Bosna, Irak, Afganistan
Tek tek hepsini basıyor gör hele.
Girdiği her yere ölüm saçıyor
Gençler dökülmüş, cadde, sokaklara
Canan belli değil, can belli değil.
Kız erkek yan yana yürüyorlar ya,
Hedef belli değil, yön belli değil.
Ne hallere gelmiş altın neslimiz
Bir değil benim gönül verdiğim
Ben güzel olan her şeyi sevmişim
Ne bir çift ela göz, hilal kaş altında.
Ne bir gül dudak, şerbet tadında.
Ne sarı saç dalga dalga, kıvrımlı,
Ne cilveli, nazlı olsun, ne de edalı
Müşteki heyecanlar sarmış bedenimi
Titremekte ruhum
Bir yavru kuş misali
Hep aynı şevk,
Hep aynı heyecan
Ümitle ümitsizlik arasında;
Yaşar Demir, 1970 yılında Yozgat Yerköy’de doğdu. İlk, orta ve lise tahsilini Yerköy’de tamamladı. Daha sonra Konya’da Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’ni bitirdi. Fakültede iken, hocası Prof. Dr. Saim Sakaoğlu’nun etkisi ile Türk Halk Edebiyatı’na yöneldi. Âşık Hasreti, Hacı Karakılçık, Osman ...