Mehmet Yağcı Şiirleri - Şair Mehmet Yağcı

Bazan kalabalıklar arasında
Buz gibi bir ter sarar bedenini
Biraz üşüdüm sanırsın
Ama üşümek değildir
Asıl nedeni
İşte o an,tam içine işlemesidir

Rüzgar tersten essin bugün
Mesela hiç kımıldamasın yaprak
Yada kuşlar durmasın yuvalarında
Hiç çalışmadığımız yerden gelsin tüm sorular
Rüzgar tersten essin bugün
Varsın açmasın zambaklar

Saat sabah daha on'du
Birden bire canhıraş telefon çaldı
Of dedi kendi kendine
Hemde öyle bir of çektiki
Offffffff anne ya,ne oldu yine
Yinemi hastasın,yinemi ağrıların var

Şiirler bile bir bir terk ettiler beni
Artık yanlızlığıma, çareler yok hesabında
Kalem yazmaz oldu adeta,seni
Sahi sen varmıydın,yoksa hayalmiydi

Bir gece ben yatarken
Gözüme bir yıldız takıldı
Alamadım gözümü ondan
Hemde hiç bir sebep yokken
Önce tesadüfdür dedim
Sıradan bir yıldız sandım

Dün gece nedendir bilmem
İçim burkuldu birden
Tüm duvarlar üstüme geldi
Sanki tüm eşyalar benden
Birer birer İntikam alıyordu
Televizyon masa sandalye

Bakın bayan
Bizi böyle yaratmış RAHMAN
Hemde etten ve kemikten
Üstelik ruhundanda uflemiş bize
Ama siz ne anlarsınız ki bundan

Hüzünlü sokaklar
Kimsesiz insanlar
Başı boş mekanlar
Çaresiz dertlenmeler

Ve hepsinden ötesi

ıch kann nicht weg von dir sein,
ich im Moment bin ich weg von dir fühlen
meine Gefühle, könnte man sagen, es war mein Stift,
Wie viel Ich liebe dich, du würdest verstehen

Hüzün toprağına bastım yine
Gözümde uçsuz bucaksız bir sahra
Sözler var burda ama
Hiç anlatılamayan
Ve çözümsüz tüm problemler
Burada