Mehmet Yağcı Şiirleri - Şair Mehmet Yağcı

Önümde upuzun ama dar bir yol
İster tarif iste, istersen bizzat sor
Ne yana baksam bir garip meçhul
Bir benmi bu alemde fail-i mechul

Sevgi


sevgi
birisine karşılıksın para vermek gibidir
sevgi

Hayalimde bir bahçe var gezindiğim
Tam ortasında filizlenen umutlarım
Kokusunu taa içimde hissettiğim
Bir yer var ama yeşillere bezenmiş

Ezbere dolaşıyor artık parmaklarım

Yalnızlıklar sokağından
Sağa sap, soldaki ilk sokağa gir
Boş düşler pastanesine gelirsin
Köşedeki KADERİMSİN
Büfesine sakın sormayasın
Çünkü en iyi o tanıyor beni

Şehrin adı onun adı olacak
Her mahalle onunla başlayacak
Her semtin adı onunla bitecek
Her kapını numarasında o olacak
Onsuz hiçbir ev kalmayacak
Herkesin ön adı onun adı olacak

Hep seyr-ü sefer içindeyim
Gidiyorum bir meçhule
Gaipden sesler peşindeyim
Baskın var şu gönlüme

Günlerim sayılı nasılsa

Söz bilmeyenle sohbet etmekten
Beri gel deyipte uzağa gidenlerden
Kendini bilmez, ukala tiplerden
Bıktım ben dostlarım,bıktım ben işte

Her meclisden içeri girenlerden

Gönlüme bir köz düşdü
Kıvılcımlanmasa bari
Gözüm seni görmez oldu
Düşümde kaymasa bari

Hercai mercek hep yanımda

Bir oğlum oldu benim
Dünyalar benim oldu
Benim

Yüreğim ikiye yarıldı
Tam yarsını o aldı

Bir kadın nasıl olmalıdır
Bir kadın önce asil olmalıdır
Ne kendini beğenmiş nede sıradan olmalıdır
Onun her yaptığında asalet kokmalıdır.

Bir kadın nasıl olmalıdır