Uzun geceler,kara kışlar bitti
Ellerim üşümüyor eskisi gibi
Mevsimler insanlar gibi geldi geçti
Ağzı burnu yamuk dağ ceylanı
Yeni heycanlar var sokaklarda
Çay kalabalığı arıyor ben,ben seni
Çay yalnızlığı sevmiyor, ben çayı
Bensiz sen anlamsız
Sensiz ben yalnız
Hayat yarım
Çay yarım
Üşümek bu kadar güzel olmazdı
Dokunmasaydı kalbime
O sımsıcak ellerin
Üşümek bu kadar kötü olmazdı
Dokunmasaydı ellerime
Düşümde seni bulunca
İçimindeki uçurumlarda
Sesini son kez duyunca
Anladım ki ben hala
Yaşıyorum dudak ucunda
Hayatı gördükçe beni anlayacaksın,
Hayatı anladıkça beni hatırlayacaksın.
Hatırlayınca yeniden hayatı ve
Hayatını sevince bir başkası,
Hatıralarda kalmış beni
Benimle aynı nefesi paylaştın
Yavaş yavaş kanıma karıştın
Şimdi hasta şair ruhumdan
Tehlikeli aşk mikrobu kaptın
Sevebildiğim kadar sevilmeyi
Güzel baktığım bir gözde kaybolmayı
Yasak olanı sevmişim,
Sevmesini istemişim.
Geceleri yakacak,
Karanlığı aydınlatacak
Rüzgarla kokunu yolla
Burada dağlar, caddeler yemyeşil
Odama güzel kokulu çiçeklerde aldım
Ama buralar cennet kokmuyor ki Annem
Korktuğum yağmurlu ve yalnız gecelerde
Düşlerine giremediğim, düşlerimde olmadığın
İçimin yangınıyla uyandığım bir gecede
Denizdeki mavi gözlü martıya sordum aşkı
Dedi ‘’GEÇ ‘’
Yedi tepeli şehirden geçtim
Yedi gün yedi gece geçti
Düşümde seni bulunca
İçimdeki uçurumlarda
Sesini son kez duyunca
Anladım ki ben hala
Yaşıyorum dudak uçunda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!