I. Pencere
Derin bir uçurum taşıdım içimde
Ömrümü her parça bölen
Anıları yordum geceleri
Kanımda akan yalnızlıkta
Dinle şehir;
Issız karanlığında
Sönmüş yıldızlar parlar
Ben yalnızlık dolu adımlarken yolları
Uzaklar ıslıktan bir türküdür dilimde
Karşı koyamam sana
III. Pencere
Uçurumlara denk bir ömür
Bölünmüştü tüm yaşanmışlıklarıma
Yaralarımdan aktı anılar
Gidip geldi gecelerim uykuyla kitap sarkacında
IV. Pencere
Örtündüm uçurumlarını ömrüme
Bölük pörçük yaşamın dehlizlerinde
Anılar üşüştü yaralarıma
Uykularımı yarıladım solgun kitaplara
V. Pencere
Bir uçurum büyüttü ömrümü
Her bir parçam bir başında
Yaralarım açıldı anılardan
Kitaplar solgun uykuma daldı her gece
VI. Pencere
Bir uçurumla yaşadım hep
Ömrümün bölündüğü yerde
Anılarla pansuman ettim yaralarımı
Solgun kitaplarla çaldım uykuyu
Sen miydin yenilen
Kaygılarını sıyır dalından
Sabrından sürsün yeni filizler
Aksın nefesinden türküler
Haydi durma yenilen
Bir uçurumdan taşıdım hayatı
Bölünmüş ömrümü yutan
Yoruldum anılardan gece
Yalnızlığımdan akan kanda
Solgun bir uykuyu çaldım kitaplardan
Sonra bir dilek tuttu yıldız
Ağlarını örüyor örümcekler
Miras güçleri
Oysa ben kozamdan çıkıp
Masum kelebek gibi
Açıyorum kanalarımı
Hükmü verildi çocukluğun
Kent kirlenmişliğinden vurdu
Kanatlarından vuruldu oyunlar
Yeniden karıldı kağıtlar
Caddelerinde kentin
Kırışıklıklara gömüldü masumiyet
-
Yıldız Ufuk
Tüm YorumlarŞairle ilgili forumda pek bilgi bulamadım. Bornovalı olarak geçiyor. Çeşitli sitelerde Yazıları da var. Ama hiç kitabı yok her halde. Ben de Bornova'da çalışıyorum. Şiirleri çok özgün. Çok beğendim.