Hayatımı öğrenip ne yapacaksın...
Mübtelayım hem derdine hem aşkına,
Beni aşkından etme mübtela kıl derdine.
Irak eyleme kurbetine, karib eyle sevgine,
Yoluna baş koymuşum, beni aşkına kıl bende.
Ben ateş, sen ise su.
Gel desem gelemezsin,
Gitmeyi de beceremezsin.
Hep muallaktır aşkımız,
Ne sen serpilirsin yüreğime,
Ne ben yakarım aşk ateşini.
Aşk ne Leyladır ne de Şirindir,
Gönlüme taht kuran rengin Ebrudur.
Aşık ne Mecnundur ne de Ferhattır,
Renginle kamaşan deli gönlümdür.
Aşkı ne ararsın ey divane gönlüm!
Aşkın sahibini bilmez misin.
O'nu bilmeyen nasipsizlere,
O'nun aşkını verirmi sanırsın...
Seyreyledim cümle âlemi
Mamur hayatlar içinde,
ne viran gönüller gördüm.
Seyreyledim cümle baharı,
Rengareng çiçekler içinde,
Ne kara zehirler gördüm.
Hayat bir rüzgâr bir samyeli,
Savurur insanı yaprak misali.
Kimini en ücra viranelere atar,
Kimini Mecnun gibi ateşsiz yakar.
Marifet o viranede teslimiyet, sabır,
Ölüm suyu, sonsuzluğun şarabı,
Hayatsa iyi ya da kötü mayası,
Çaldım kaşığımı mayaladım hayatı,
Ya azaptır ya rahmettir hülasası.
Zannımda Rahimsin hem Rahman,
Aşkın şerhini düştüm kalp kâğıdına,
Kalp şerha şerha oldu mürekkep yetmedi.
Aşkın odu düştü cümle âleme,
Cümle odun yandı, âlem yetmedi.
Ummanlar yetmedi onu söndürmeye,
Gönülden bir damla onu küle çevirdi…
Sabahı olmayan uykuları özlemek.
Kalbi kırık bırakıp, CAN’ı özgür bırakmak.
Göz yaşını kalp kırığına akıtmak.
Ayrılığın başka isimleri olsa gerek.
Uyku mahmurluğunda, bir günaydını özlemek.
Ne aradığını bilmeli insan,
Varacağı menzili iyi görmeli.
Bağlamalı kalbini en yücesine,
Erimeli gerçek aşkın ateşinde.
Sevgi Bakî kalır Allah'a ise,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!