Kâl u kîl olursun,
Bir anında zamanın.
Ardından bi varmışsın,
Bir yokmuş olursun.
Esen yellerde külsün
Hafızalarda tek resim,
Yüreğim, aklım, mantığım
Güneşim söndü kalbimde.
Aklım depremlerde tarumar,
Kelimeler suskunluğun dibinde...
Akıllara ziyansa mantığım,
Bir tebessüm yakmadığındandır,
Nazım niyazımsın ey Kudüs!
Kalbimin sızısı, Kâbemin gölgesi
Bir muştunun ilkbaharında,
Secdeye varacağız Mescid-i Aksada
Mermerden kanatlarla uçtu hayallerim,
Yanı başımda bir umut bir de gerçeklerim,
Dilimde terennüm ederim belkilerimi,
Hayatın kenarında döner belki gençliğim.
Bir ateşin yalazında
Aşk yaşayan pervanedir
Hitam olan bir ömürde
Aşk yaşayana perva nedir?
Bakî olana yanan bilir
Bir sayha içimdeki çaocuktan
Getir diyor o saf hayalleri
Karşılık beklemeyen sevgileri
Bir sayha içimdeki çocuktan
Kusursuz bir dünyanın vefasını
Tatlı bir telaşıngüzel cefasını
Belâmı unuttum dünya mezbelesinde
Akrebin zehri ahirimi getirirken,
Tabutum sırtımda dolarken ateşle
Ahdime vefa gerek, vefama vicdan.
Ey uzaktaki karaltı nesin sen
Kalbim sızlar, kan sızar
Yaram sızlar, yaram sızlar
Duygularım viran, tarumar,
Her tarafımda yara sızlar.
Dert etmeyenin hayatı ne,
Tebessüm hayatta en değerli hazinen,
Yüreklerimizi ısıtan bir güneş değil mi.
Bazen sadaka, bazen dağları deviren,
Kalbimizin buzunu eriten ırmak değil mi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!