bilirim acı çekmemi istemezdin
ama mutsuzum anne
her günüm daha beter
geleceğimden umutsuzum anne
toprağım
Yaşam ve ölüm
Zengin ve fakir
Güçlü ve zayıf
Sevgi ve nefret
Bu bir isyan değil tanrım
Ama nedir bu zıtlıktaki hikmet?
büyük adamdım ben
şiirler yazar
şarkılar söyler
büyük laflar ederdim.
bunu herkes biliyordu
Uğursuzluğun çığırından çıktığı,
Çağlayanların kızıl aktığı,
Taunların vurduğu,
Şimşeklerin çaktığı,
Bir Şubat akşamı-
Kutsadım ben ruhumu.
bu gece birlikteyiz sevgilim
şarapların en kırmızısını içelim
tutma kendini, boşver dünyaya
sabaha kadar çılgınlar gibi sevişelim
aşk ateşiyle tutuşsun bedenin
Bir şiir kadar uzaksın bana,
Ya da bir nefes kadar yakın.
Belki tam karşımdasın,
Elimi uzatsam dokunabilirim belki.
Yok yok...
Beceremem!
bir şiir yazayım dedim
ortaya bu çıktı
ben de şiir yazıyorum ya
bu şairliğin
gerçekten suyu çıktı
kalp fazlasına dayanır mı bilmiyorum
daha uzağa gidebilir miyim?
ayaklar bedeni tartmaz oldu
bilmem devam edebilir miyim
can tenden ha çıktı ha çıkacak
dudağımdan ıslık eksilmez oldu
saçlarımı taramaya başladım yine
aşık oluyorum galiba
be salak herif
aşık olmak senin neyine?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!