Şiir yazmak bana göre değil,
Ve sana göre değil bırakıp gitmek!
Gel anlaşalım...
Ne sen bırakıp git,
Ne de ben hüzün şiirleri yazayım..!
ben bir şarkı söyledim
dalgındın, duymadın
kuşları seyrediyordun
yüreğim kanatlanmıştı kuşlarla birlikte
bilmeden onu da seviyordun
yaşanılacak, dayanılacak yer değil burası
hasret gibi,
hasretin gibi!
bir günah işledim şunun şurası
bedeli tonlarca ağır
nefret gibi,
Dünyada herşey yarım.
Sen bensiz,
Ben sensiz yarım!
Kalem deftersiz,
Defter kalemsiz yarım!
İnsan yurtsuz,
Ben sensiz de yapabilirim!
Ama senle daha güzel olur.
Karşılıklı atışırız.
Sen bacağıma bir tekme atarsın,
Ben sana kaçamak bir bakış.
Herşeyim senin eserin olur.
ne zaman oynatsam kalemimi
karanlık kusuyor
damla damla kahır birikiyor ucunda
bir damla hayata
bir damla insanlara
bir damla da sana
İçiyorum ulan yine
Öldüresiye bir sensizlikte kadehimi kırmışım
Dudaklarım dudaklarına susamış
Rakıyı her çekişimde yudum yudum içime akıyorsun
Her yudum beni ecele
Ecel de sana yaklaştırıyor
sefiller gibi yaşamaktan
bitirdiğimi sanırken başlamaktan
hızlanıyorken yavaşlamaktan
sıkıldım
onuru kırgın görmekten
Hayat neden bu kadar zor diyordu,
Ve neden bu kadar yavan?
Neden bu kadar zalim insanlar?
Hep böyle kolay ama cevapsız,
Hep böyle boşlukta kalan,
Sorular, sorular, sorular...
ikimizdik
bölündük
olduk sen ve ben
aşkta kazanan olmazdı
sen benden birşeyler aldın
ben senden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!