Mehmet Tamer Altıparmak Şiirleri - Şair ...

Gülşene benziyor ruhun
Devlet timsali huyun
Sözüne yansıyor duygun
Bir başka hasletin senin

Divanı bahtndan yadı Türkistan
Gülşeni gülüzar lisanı bülbülsün
Canıma can katan sadı sabahtan
Nazanı handansıın Türke borcun var

Ana vatan Orta Asya bozkırı

Gülşenlerde bülbül aşık al güle
Bela buldu Seyyidleri dert bela
Yürek değil sanki bana Kerbela
Kerbela çölünde yandı yürekler

GÜLÜMSERSEN GONCA GÜLLER KISKANSIN
İNAN BANA DALDAN SÜREN IŞKINSIN
SELDEN BETER YATAĞINDAN TAŞKINSIN
GÜLÜMSEMEK SENİN HAKKIN ARKADAŞ

ARZULARI HÜZÜN VEREN ŞAŞKINSIN

GÜLÜMSEYEN GÖZLER YİNE AĞLIYOR
İÇ ÇEKERKEN CİĞERLERİM YANIYOR
MÜZMİN YARAM DAĞLANDIKÇA KANIYOR
DELİ GÖNLÜM KAN AĞLARKEN CAN YANAR

GÜLÜŞÜN GÜLLERDEN GÜZEL SEVDİĞİM
GÖNLÜMDEN SÜZÜLEN SÖZLER BİLDİĞİM
DERTLENDİKÇE YAZIP YAZIP SİLDİĞİM
Gezip tozup seyyah oldum gurbette

Seven insan hikayesi
Şen dilinin takiyesi
Toplam zarar bakiyesi
Pişman etme sevdim diye

Hasret dilin başka senin
Değişmiyor hiç bir günün
Şakıdıkca artar ünün
Gülü zardır gülün yurdu

Dala konan kuş cıvıldar

Gülüzar içinde gül sever bülbül
Feryadı fiğan da nameli bir dil
Boynunu büktüyse mor renkli sümbül
Menekşe açtıysa bülbül söylesin

Gül bağını mesken eyler bülbüler

Gülü zar içinde susmasın diller
Ruhumu okşuyor seherde yeller
Hayranı bol olan mutludur güller
Çileli ömrüne dert beler bülbül

Cananı can eden candandır seven