Bak hele, ne diyeceğim sana;
Ekmeksiz susuz yaşarız da
Ahlaksız yaşayamayız hayatı
İçten içe alıp versek de
Söz vermeliyiz kendimize
‘Kimseye zarar vermeyeceğim!’
Envaı çeşit bitkiyle dolu
bir bahçedir hayat
herkes için kuruldu
bu nimet sofrası
Her ağacın her bitkinin
dört mevsimde hakkı var
İyi bir adamım ben, bir hayalci…
İnsaf etmek lazım, hayalci sayılmaz palavracı
Biri kendini avutucu, öteki âlemi uyutucu…
Gâh padişah olurum, düzene nizam veririm
Gâh akıllı silâhlar yapıp Amerika’nın hakkından gelirim!
İyi bir adamım ben, bir hayalci…
Emniyet güven gidince
Kalır mı hayatın tadı?
Yaz gidip de kış gelince
Dilde kalır eski yâdı!
İyilik huzur meyvesi
Kalk kervancı şafak söktü
Ufuklara hüzün çöktü
Gönül bağı gazel döktü
Yâr yolundan kaldık aman!
Dışarıda bir deli bahar
Çamların arasından süzülüyor güneş
Taze çimlerin üzerine yayılmış kargalar
Günlük geçim telâşındalar
Dikkatimi çekti bir karakarga
Sıkıştırmıştı gagasına kabuklu bir dâne
AVM’ler, kahveler, lokantalar bi-idrak
başka yere çıkmıyor caddeler, kısrak
şehir deviniyor; yorgun bir kırkayak
susturmak için ruhunu süsten medet umarak
boyalarla, ipeklerle, plastiklerle avunarak…
Şehir deviniyor; yorgun bir kırkayak
İhtiyar bir köylü vardı
İçinde bahar gezdiren
Ne yana dönse güneş gibiydi
Bir aydınlık, bir ferah
Kıskandı bir genç neşesini
Sırrına ortak olmak istedi
Erzurum’un yazları dar
Ne güz ne kış bahçesi var
Kapı soğuk dam boyu kar
Pencerede sardunya al
Çiçeklerle dopdolu dal
Filistin dağlarında çıplak bir çoban
Mescid-i Aksa’yı bekler, uzaktan
Yüreğinde taşır yakmayan ateş
Bakar dört bir yana bakar mahzun
Bakar, korku ve ümit sancıları çekerek
Mekke nurunun tuluunda erir elbet
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!