Bir önceki sonbaharın ilk günleriydi
Bir sabah erkenden bırakıp gittiğinde,
Oysa Attila İlhan ne güzel anlatırdı
Sonbaharı ve aşkı şiirlerinde.
Seni yitirdiğim günden sonra
Bugün ilk pazarı nisan ayının
Ilık güzel bir günü gelen ilk baharın,
Ve ben evde kahvemi yudumluyorum
Sen geliyorsun aklıma seni düşünüyorum.
Neredeyse on sekiz ay geçti üzerinden
Böylemi olacaktı sevgilim sonumuz
Bükülecekmiydi kaderin önünde boynumuz,
Aşkımız ölümsüzleşecekti nerede hani
Sen ellerinle giydirdin aşkımıza kefeni.
Böyle olmamalıydı bu büyük aşkın sonu
Gitme güzelim yanımda ol
Katlanamıyorum sensiz akşamlara,
Gitme ne olur benimle kal
Dayanamıyorum o sensiz sabahlara.
Kollarında uyumak istiyorum
İşte yine güneşli bir sonbahar sabahı
Sararıp dökülmüş yapraklar kaplamış her yanı,
Gökyüzüne uzanan asırlık çınar ağaçları
Sarı birer gelinlik giyinmiş dalları...
Ruhuma huzur veriyor akan suların sesi
Yine senin için yazıyorum
Karanlık yalnız gecelerimde,
Gitmiyor karşımda duruyor hayalin
Hep gözlerimde o güzel gözlerin.
Bilmiyorum daha ne kadar dayanır
Uzun zaman oldu sen gideli
Çok değişti her şey yitip gitti,
Zaman geçtikçe alışırsın dediler
Kaç zaman geçti acım dinmedi...
Ne zaman duysam anne lafını
Biliyormusun senin için arkadaşım
Bu akşam kadehleri çift doldurdum,
Her zamanki tek kişilk masamda
İçmek istedim seninle tek başıma.
Elimi uzatsam tüm sevdiklerim
Bir hafta sonu evde gazete keyfi yapıyordum
Bir ilanı görünce merak ettim okudum,
Tam da görmek istediğim yerler dedim
Tur kötü çıkacak olsa bile denemek istedim.
Meğer o küçük ilanda neler saklıymış
Gecenin kıyısında yapayalnız
Karanlığın tam ortasında sensizim,
Sadece gülen gözlerin var aklımda
Beni unuttunuzmu diye soruyorum onlara.
Ben hariç herkes mutlu dışarıda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!