Bir gün gelir, olur ya seninde
Bir çiçek filizlenirse yüreğinde,
Bir ışık doğarsa beklemediğin anda
Sessiz ve yalnız gecelerin karanlığında.
Bilki o çiçeği ben suladım günlerce
Kimi zaman soruyorum kendime
Bu dünya neden kurulmuş diye,
Kurulmuşsa bu dünya yaşamak için
Biz öldürüyoruz birbirimizi niçin?
Öldürüyoruz genç yaşlı dinlemeden
İçi boş ümitlerle bekliyorum
Her gün her gece seni,
O anı hayal ediyorum
Dönersin diyorum belki.
Hep bu boş ümitlerle
Bakma bana öyle hiç boşuna
O kışkırtan büyülü güzelliğinle,
Gönderme üzerime parlak ışıklarını
Baştan çıkarma benim duygularımı.
Bu akşam duygularıma gem vurduğum
Gelirsem sizin kente hiç şaşırma
Günler aylar geçipte bir gün ansızın,
O şarkıyı duyarsan ağlama sakın
Islak kaldırımlarda yürürken yapayalnız.
O şarkı çalarken ayrılmıştı yollarımız
Bir sevgi istiyorum
Beni benden alacak,
Bir sevgili istiyorum
Hep yanımda kalacak...
Öyle zorki yalnızlık
Bugün çok güzel bir gün oldu
Akşam olunca parlak bir dolunay doğdu,
Ayın yanında güzel bir yıldız
Sanki dolunaya eşlik ediyordu.
Uzaklardan gelen bir muğla havası
Yirmi yedi ocakta tanıştık
Sanki birer eski dost gibi anlaştık,
Sıcak yaz günlerinde kararımızı verdik
Gün doğmaya hazırlanıyor tan yerinden
Tatlı bir telaş sarmış kızıl gökyüzünü,
Bir başka güzel bu sabah istanbul semaları
Bana çapkınca göz kırpıyor güneşin ilk ışıkları.
İşte geldim, bu sabah bende burdayım
Bir ölüm sessizliği çöker
Her fırtınanın ardından,
Bir hüsran çıkar derler
Mutlaka her aşkın sonundan.
İçimdeki büyük çaresizlik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!