Bir zamanlar karanlık, bir zamanlar dert,
Ülkede yankılanırdı acının sızıları.
Kahramanlar doğdu, yüreklerde ateş,
Mustafa Kemal, özgürlük hayalleriyle doldu gözleri.
Köylerin tozlu yollarında umut yürüdü,
Sen durmadan gidiyorsun.
Her gün.
Her gece .
Her an.
Benden saklanıyorsun.
Ben deli divaneler gibi.
Dünyanın en mutlu insanı benim.
Çünkü ben seni sevdim.
İçim içime sığmıyor benim.
Çünkü ben seni sevdim.
Sürekli gözlerimin içi güler.
Yüksek dağlar, mavi göğün kucağında,
Kırık dökük yürekler gibi dimdik durur.
Her bir zirve, derinlerinde bir sır saklar,
Gözyaşlarıyla sulanmış kaybolmuş umutlar.
Sisler içinde kaybolan yollar,
Öylece gelip.
Otursan karşıma.
Bir ömür boyu.
Sana baksam.
Gözlerine dalsam.
Kaybolsam gözlerinde.
Boyu uzun,beli ince ince.
Güzeller güzelidir benim yarim.
Lal olur dillerim onu görünce.
Güzeller güzelidir benim yarim.
Gamzeleri var yanağında.
Öter bülbüller gül dalında.
Ela gözlü nazlı yarim deyu deyu.
Açar güller, çiçekler gülizarında.
Ela gözlü nazlı yarim deyu deyu.
Zülüfleri tel tel yüzüne döker.
Bu hayatta en çok sevdiğim sensin.
Baharı değil.
Bahardan daha hoş kokunu.
Gülü değil.
Çiçeği değil.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!