YOL ASIGI
Yücesine niyaz ettim
Ates ile sirra gittim
Her can ile anda yettim
Yora duran yol asigi
Yollar bilmez iz bilmezim
Şaştım kaldım bu diyarda
Eller güler ben gülmezim
Düştüm kaldım ahu zarda
Uydum şu garip nefsime
Yusuf’u Kenan olsam ne yazılır
Bu dünya hakikattır bense yalan
Gün gelecek kabrim derin kazılır
Var’mıki baki yoktur kimse kalan
Gördüğüm bildiğim çok azar imiş
ZAHİT
Doymaz dünya gözün senin
Saray han istersin zahit
Yalan dolan sözün senin
Ahret İman. dersin. zahit
ZAMANA
Kahpelik türemiş insan içinde
Hainlik küremiş meydan içinde
Bencillik üremiş vicdan içinde
Böylesi zamana kaldık zamana
Zülüflerin perçem perçem
Bülbül avazlı Aşk serçem
Diyar diyar konup göçem
Yinede ayrılmam senden
Gönül Dağıma kar mısın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!