Birgün umut, birgün hülya tükenir.
Birgün uyku, birgün rüya tükenir.
Her saat dünyaya sarilmak ne ki,
Birgün mecal, birgün dünya tükenir.
Selam söyle o yare
Atmışsa adımını bu mekana
Sığınmasın keşkelere, artık ne çare
Düşünmediği belli, yarası pek derin
Olmaz, dereseki doğru sadece dediğim
Beğenmez cahil sözdeki derin mânâyı
Ne bilsin defterdeki hikmetli imlâyı
Yazamazsa da ismini doğru dürüst amma
Beni bıraktığın yerdeyim
Dön ve al beni
Kimselerde değilim
Hala bekliyorum seni
BEYAZ KEDİM
Kedim ürkek ve beyaz
Gönlümce gezer bu yaz
Atlar duvardan duvara
Bugün Bayram,
Şad olur hayalinle, ey gölge her an
Sanma ki mesafeler uzak, uzanmaz hayalim
BULMAK
Üstad Erdem Beyazıt'a Nazire
(SEYREDERKEN ŞAİRİ)
Anlık yokluğunda sevgisi yaşatır kıyameti.
Yorulmuş ama bulmuş kalbin emaneti.
Salına salına gelir geçersin
Bakışınla hoplar yürek, neylersin
Neşe dolar buralara sen varınca
Sonra bu eller yetim, sensiz kalınca
DERMANCIYA
Kimi bağlanır dermana, kimi dermancı'ya
Zevke dalar kimisi, katlanır kimi acıya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!