Ben kendim için yaşam kural koymadım
Her düştüğümde kimseden destek almadım
Tek sana kavuşmak için yalvardım
Ben tek sensiz yapamadım
Sana sevdam acıtıyor içimi
Aslında biliyorum değerini yaşıyorum elimden geleni
Sürekli fazlasını istiyorsun bakıyorsun tehdit eder gibi
Terk etme beni ahım tutar seni
Ne ektikse hep onu topladık
Azını çoğunu hiç beğenmedik
Olmadı bir daha denedik
Hem mayamız hem aşımız olur toprak
Yalnızlığım düşünle geçer nice zaman
Bir şarkıdır aşkını bana yansıtan
Her nakaratında aşkının dozunu artıran
Tutkunum sana yaz kış mevsim gibi
Aşk varsa sevgiliden uzakta yaşanmaz
İnsan sevdiğinin üstüne gül koklamaz
Sevilince sevdiğinin canını yakmaz
Unutma kırılan kalp de sevgi barınmaz
Yeşili kucaklayan her rengini gösteren
Mavinin her tonunu bize sevdiren
Güneşin doğumunu batımını izleyen
Ayrılası gelir mi bilmem Ünye miz den
Üstünlüğün yok sende benim gibi geldin alemi cihana
Niye görürsün düşünmeden kendini gaf dağında
Bilmez misin ki ne yaparsan yap ölüm var ucunda
Hani nerde sor kendine örnek seçtiklerin
Aşkın yüzünden ağrıdı başım arardı saçlar
İçime çöktü aşkın yosun tuttu tüm vicdanlar
Bak gör hepsinin altında aşkının izleri var
Ne yapalım bizi de ayıran kader utansın
Barındığım yaşadığım hayat bulduğum yer
Dağına, yamacına, ormanına tutkun olduğum yer
Toprağına taşına suyuna kandığım yer
Uğruna binlerce şehit verdiğimiz yer vatanım
Bir gülüş yetiyor sevip âşık olmaya
Bir kıvılcım yetiyor ateş olup yakmaya
Öyle bir bakış attın ki vuruldum sana
Vuruldum gözlerinin karasına düştüm öyle aşkına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!