tenime sığınan çığlığın seyri
emiyor ayak izimi bugün
yüzüme renk vermiyor gölgeler
sanki güneşimi alıp kaçmış da
dolunayı gözlerimde boğmuşum
nefesiyle saçımı tarayan kız çocuğu
ehramlar kentiyim ruhum kapanık
kaç tufan geçirdim gemim batmadı
bitmedi ah titremesi ölü serzenişimin
a.
rahlemde oturan a(h) zap
uğramadıysa bugün
sebebi ben
aşk ve nefretten başka ne çıkar imtihandan
“her şey yeterli olsun”
a.
çınar ağacımın dalındaki son yaprak
düşlerinin alevden kıvrımları var senin
meğer güneşinde gölgeni büyütmüşüm
ertelenen bir gülüş bırakmışsam yakana
tutunsun istemedim perçemine bir rüzgar
meğer yola çıkarken yağmurundan kaçmışım
göğsünü yarılayan hançer gibi sımsıcak
kapattı gözlerini o narin elleriyle
-bak ne güzel cevaptır evet ve hayır-
a.
ay ışığına çarpan yüzümüzdü. her gece
ıssız bir vadi gibi soğuyan. pencereler
yıllar aşkın koynunda bitmeyen gün gibidir
bu mevsim gelinciğim sanki üzgün gibidir
güzellik efsununda erken bitmesin rüya
defterinde aşığın adı hüzün gibidir
/
ben hiçbiri
repliği yanlış şiirlerin celladı
meczup - çırakların ağladığı usta
yağmur - müsveddesinde üşüyen bellek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!