Kimse sende umduğunu bulmadı,
Hep birşeyler eksikti, yüreğine dokunmadı
Hangi aşk adil ki suçlama kendini,
Sevmeyen de çok seven de,
Hep aynı değil miydi?
kışta açan çiçekler gibiydin Dilbâ
kasımpatılardan doğma entarinle
çalı kuşları konardı dallarına
anadolu buğdayı kokardın sevdayla
bağlamalar dar gelir gönül teline
saldın mı saçlarını poyraza Dilbâ
Anlatamıyorum seni
Ne garip
Dengesizliğimin dengelendiği yerdeyim
Ne bir zincirim var
Ne bir bağımsızlık
Tutsaklarla birleşip bağırasım varken
Doksan Sene yaşasam bir yalanla burun
buruna gelmek istemem Daha
adaletsizliğe fazla kaptırmam
Hayata en büyük mucize en büyük ders
verebiilmek lazım.
Birgün gelir seninle yollarımız ayrılır
Birbirine açılan kalplerimiz darılır
İhtiraslar bitince bize pişmanlık kalır
O zaman gözümüzden yaşlar döksek ne fayda
Kalbimizi yerinden tutup söksek ne fayda
Yedi dilde ,
Acılar değirmeninde türküler söyledim .
Sevgi topladım ,
Dört bir yandan cihanın ,
Bir gün dönersin diye ,
Dörtlükler , mısralar , dizeler ördüm ,
Koy şarabını, kader kadehine ey sâki
Tutsak dillerin çözülme vaktidir bu gece
Mumun ışığı vurunca gecenin suretine
Siyretlerin yüzlere durduğu, vakittir bu gece
Ver selâsını geçmiş biçâre günlerin
Rengarenk mürekkep kalemim
Her ustayı şaşırtacak bir şans
Bu sözler yürekleri yaşlatır
Her şey için hayat yeniden başlıyor
Kaybettiğimiz değerler geri gelmiyor
Geride sadece düşüncelerimiz
Özledim Ben Eski dost sohbetlerini
En güzel yanı var dostluğun.
O derin sohbetini hep hayranlıkla
Dalmayı her zaman yepyeni insanlar tanımayı
Özledim.
Hangi arkadaş demiştir
Sevginin masumiyeti
Bir gülüşün özlediği
Bakışın yürek aynası
Şairdir kayaların dizelerinden
Derin derin düşünenler
Hep onlar soracaklar biz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!