S en karanlık dünyama sinen bir ışık
U tanır diyemez ama bu gönül sana âşık
N e desin sana bilmem aklım karma karışık
A nlamaya seni ne aklım ne gücüm yetmiyor
S en güzellik kelimesine ilham olan mı?
ne sen anladın beni nede gözlerin
param parça etti yüreğimi sözlerin
sana tek bedduam gece olsun gündüzlerin
sen beni yaktınya sende yanasın gülüm
çekip gittin aniden neydi bilmem nedeni
Titrek ellerim, çoktan üşümüş
Pencerem buğlu, odam nem kapmış
Ben ise dizlerimin, üstüne çökmüş
Seni yazıyorum yine, sensiz ve yalnız
Bu kış da geçti, yağmurlu, karsız
Önce yağmur sonra güneş, gök kuşağı sonradan
Elbet bir gün severim deme bir zaman
Gelirde yetmezse ömrüm işte o zaman
Kuru dalda çiçek yeşermez gülüm
Gerçeklere uzaksın hakikat arkanda kalmış
Beni hep düşünürken görenler sorardı
Neyi düşünüyorsun, diye
Anlat diyorlar derdini, anlatamam ki
Her derdin bir dermanı, var biliyorsun
Ama bilmiyorlar benim var mı ki
Ay desem değil, belki de yüzün
Sen güneş misin, yıldız mı nesin
Gül desem sana yazık, daha güzelsin
Yürüyen bahar mı, bahçemi nesin
Şeker desem değil, daha tatlısın
Yine bir yalnızlık, ortasında ben, bir başıma, yüzüm avuçlarımda
Saatlerden gece yarısı
Taa içerimden derin bir ofla, andım seni bu gece
Uyudun mu güzel kız, hadi uyan
Sarsın seni hasretim, karanlıklar yerine
Nakış nakış işlemiş mevlam bir baharı gözünde
Al güller deste deste sen gülünce yüzünde
Diyeyim kıskansın şair şiir senin özünde
İnsan demeye sana, evren şahit tutulmaz
Ruhun huri misali yalan mı var sözümde
El değmemiş bir gülsün gülün en güzeline
Neden diye sormadım bir gün kendime
Aslına bakarsan biliyordum ben
Daha o günden beri gelemedim kendime
İçimde hasretini yaşıyordum ben
Ruhumu aldın ya kendi kendine
Ellerim titriyordu üşüyordum ben
Bugün moralim hiç yok kızı verdim gönlüme
Hani sevmem diyordu peki şuan halin ne
Aşık olmuş yine dedim ki aşk neyine
Yeterince acı çekmedin mi gönlüm
Dedi ki söylesene aşkı sen ne bilirsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!