Yazmak ne güzel bilsen adına şiir
Adında kendin gibi güzelden öte bir şey
Saklanmış gözlerine kaç yıldız kim bilir
En güzel güller dahi yüzünde solar her şey
Meleklerde kıskanırdı görseler seni bir bir
İnan kalmazdı sana tapmayan tek şey
Bir sevda hikâyesi bu sana yazdığım
Giriş sen, gelişme sensizlik, sonuç gözü yaşlı bir adam
Çekip gittin ya bu yürekten boynunadır günahım
Ben hala ordayım o köşe başındaki adam
Sevda sokağımın iki köşesi oldu gidişin
Hangi yöne gitsem şaşırdım inan
oy sesine doymadığım türkü gözlüm
yanlızlığımın sırrı dokunamadığım sevdam
adına can diyen dil yansın
özledim seniş ğüzel canım yanıyor
Sevdiğimi bir ben bilirim birde yaradan
Her karşıma çıkanı, inanıp sevdikçe
Mecnun gibi kendi, etrafımda döndükçe
Hep zalimin mazlumu, ezdiğini gördükçe
Olmuyor dostum, gülemiyorum
Kapa gözlerini, görme desende
Ben bahçıvanım sen ise ilk defa gördüğüm
En güzel gül misali izlerim seni
Lazım değil başka bir gül bu gönül kördüğüm
Gitme bu gönülden özlerim seni
İnsan diye çok aradım bir seni bulduğum
Ne güzel yüreğin var seviyorum seni
Adım Mehmet emme memo deyolar
Köyün büyükleri kızamıyom ki
Gücüm yeteydi bilirim nediyom emme
Yiyiyom yiyiyom büyümüyom ki
Altmış kilo oldum dokuz yaşında
Elimde yanar durur aşkın alevi
Lakin yakmaya seni elim varmaz ki
İçimde yazar durur gönül kalemi
Fakat yazmaya seni kalem doymaz ki
Nazına kurban ederim cümle âlemi
Ama sevmeye seni ömrüm yetmez ki
Derken neşeli kal, benim gibi olma
Ayrılık acısını, tadıp ta görme
Sev sevil ayrılık, nedir hiç bilme
Unutursun demiştin, unutmak zormuş
İşte ayrıldık, dediğin oldu
On yedi yaşında gardaş everdim
Babam öldü diye, yetim dediler
Dost bildim herkesi bağrıma bastım
Güvenme kimseye, dost yok dediler
Bir yar sevdim, sevmez olaydım
Mecazen anlatırım ancak ben seni
Elimde aslına örnek mi kalmış
Ruhuna bir bahçe saklan mış sanki
Varlığını kıskanmayan bir gül mü kalmış
Elimde olsa bütün gökyüzüne inan ki
Merve diye yazardım yürek mi kalmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!