Mehmet Polat Şiirleri - Şair Mehmet Polat

“Aydınlık neyin oluyor” demiş şair
Sen aydınlığın kendisisin
Gözlerin bir nur ki
Yalnızlığın kör kuyusunu
Bile aydınlatır
Bakma gözlerime ansızın …

Şehir
Gaz çıkarmış yine bu sabah
Kimseler duymasa da
Aslında
Mesaj veriyor bize
“Siz ancak buna layıksınız” diye

Seni seviyorum diyorum
'Niye? ' diyorsun
Yau niyesi var mı?
Sen sevilmek için
Yaratılmışsın...

Adam yalnızdı
üşüyordu
Kadın arada bi' geliyordu
'Hep gelir misin? ' dedi
Adam
'Hep gelirim' dedi

Mustafa Hakkım'a

Kırın zincirleri kırın
Kırın arkadaşlar!
Duvarları yıkıp
Aydınlığa çıkın

Hain papatya
Hani seviyordu beni
Sende mi yalan söylemeye
Başladın?
İnsanlar gibi...

Doğum günü hediyesi

Çıkarıp attım
Yüreğimi
Deniz yandı
Geceydi karanlıktı

Bir akşam üstü
Bir bardak demli çay içerken
Musiki dinleyip
Seni düşünmek ne güzel şey
Ne güzel şey
Gözlerini özlemek

Bir aşığın ihtirası değil
Sana duyduklarım
Bir yavrunun
Anasına özlemi
Çıplak ayaklı çocuğun
Çaresizliği

Bu mevsimde
Baharda
Akşam üzerleri özellikle
Hafif meltem eserken
Yalnızlık
Daha bi' koyuyor adama