Mehmet Polat Şiirleri - Şair Mehmet Polat

Kuş gibi hafif olmak;
Uyumak dizlerinde
Rüyalarda yaşamak

Kuş gibi hafif olmak;
Gururdan kibirden uzak

Yaşamaksa bu yaptığımız
Ya da
Dört elle sarılıyorsak hâlâ
Hayata
Bunca rezilliğe
Açlığa

Bilmem “kaçıncı fasl-ı bahar bu”
Sevgisizlikten nasırlaşan ellerim
Yine yalnız …

Rüzgar, boş sokaklarda,
Adını fısıldıyor kulaklarıma

Kurşun kalemle yazdım
Adını geceye
Mısralarımda seni sayıkladım
Durmadan
Bazen
Kara uğursuz bir kedi oldun

Bahar gibi gönlüme doğdun
Güneş gözlerinmiş meğer
Kalbim çarpıyormuş
Senle hissettim
Hayat ne güzelmiş
Sevmek ne güzel

Ben; buradayım
Aklım;
Sende
Gönlüm;
Zembereğini şaşırmış
Saat misali

Elimi atınca
bulurum sandım
Elimi attım
atmasına da
Sen yoksun!

Şaşırma,
Ansızın öpüverirsem seni
Şöyle şapadanak
Sevgi bombasıyım
Ansızın patlayacak! ..

Ey benim gelmeyenim
Başımda hasret rüzgarları estirenim
Bir ses ver duyayım
Bir zaman ver bekleyeyim
Gözlerin deniz mavisi mi?
Yoksa yosun yeşili mi?

Dışarda pırıl pırıl
Bir hava
Dışarda
Sevda var sevda
İçerde
Kahpe bir karanlık