Mehmet Özparlar Şiirleri - Şair Mehmet Ö ...

Dünü hatırlamaya çalışıyorum,
Tozlu taşlı yollarda koşup oynadığım,
Çocukluk arkadaşlarımı,
Ve 43 sene evvel ilkokula girdiğim,o ilk günü.

Dünü hatırlamaya çalışıyorum,

Gidemem kurban,gidemem,
Ben bu köyde buldum sevdiklerimi,
Bak şu toprağın altında,yarenlerim yatıyor,
Gidemem kurban,bırakıpta gidemem.

Gözüm arkada kalır gidemem,

Gidiyorum meçhule doğru,
Yalnız ve sessiz,
Karanlıklar içerisinde yürürken,
Gün ışığında bıraktım düşlerimdeki seni.

Gidiyorum yorgun ve bezgin,

Sende buldum ey sevdiğim mutluluğu,
Seninle güldü gözlerim,
Seninle sevgiye çarpıyor yüreğim,
Yuvama bir güneş gibi doğdun sevdiceğim.

Senden önce yaşadıklarımı seninle sildim,

Sen sevgi nedir bilirmisin?
Hiç sevdinmi,benim sevdiğim kadar?
Geceleri uykusuz kaldınmı,sevdiğini düşünürken?
Yalnızken,yüreğinde fırtınalar estimi?
Yok yok,sen sevgi nedir bilemezsinki.

Nereye gitsem,hangi ellerden tutsam,
Yürüdüğüm yollarda dikenli teller,
Gittiğim ellerde,ellerde uzak bana,
Sığınacak bir liman aradım fırtınalı gecelerde.

Ben acıların adamı,dayan yüreğim dayan,

Kıyamam dalından koparmaya,
Solarsın diye.
Koklayamam incinirsin,
Elime alsam,boynunu bükersin,
Ne yapsam acaba,bilmiyorum gülüm.

Geçti gitti yıllar yapayalnız sensiz,
Ağlarım kaderime her akşam sessiz,sessiz,
Gözlerim hasretle hep seni arar,
Neden böyle oldu hayırsız yalancı yar,
Kader deyip,acılarımla bıraktın beni.

Bir akşam üstüydü.
Kaldırımda bir bank üzerinde,
Düşlerimle yapayalnızım.
Zaten hep yalnızdım ya.
.....Elimde en büyük arkadaşım,
.....Biramı yudumluyorum.

Sana yazıyorum anam bu satırları,
Sen değilmisin beni bu günler için doğuran?
Sen değilmisin bana bu vatan için öl diyen?
Türkiyem için canım feda anam.

Parmağım tetiğe basmıyor anam,