Gönlümün tek neşesi
Ruhumun tek eşi
Herkesten güzelsin
Benim canım sevgilim
Kışımda baharımsın
Ben seni arıyorum bu şehirde
Kimse inanmıyor seni sevdiğime
İçimdeki yangın dinmek bilmiyor
Gözlerimden yaşlar düşüyor
Önüme gelene soruyorum seni
Görmezden geliyorlar sanki beni
sen benim ayım sen benim gücüm
sen benim mutluluğum sen benim acım
sen benim sultanım sen benim başımın tacı
Sen benim canımdın tek aşkımdın
Yaşamımdaki tek gerçeğimdin
Sensiz yaşayamam derdin
Bir ayrılık rüzgarı ile çekip gittin
Şimdi sensiz yapayalnızım
yağmur yağıyor bugun istanbul a
bardaktan boşarilcasina
bir deniz kenarinda ellimde sıcak bir çay
gözlerimden akan yaşlarla karışıyor yağmur sulu
akıp karışıyor marmaranini hırçın sularına
beni ben yapan sen seni sen yapan ben
eski bir şarkı çalıyor radyoda
notalarını çıkardım çaldım gitarımda
bir hüzün çoktu evimin odasına
yapa yalnız kaldım sen gittikten sonra
ellerimi açtım çaresizce tanrıya
geri dönmen için ALLAHA
gidiyorum işte bugun karagözlüm
sevdayı sana bırakıp ayrılıkları alıp gidiyorum
gecenin siyahını alıp gündüzün beyazını sana bırakıp gidiyorum
titreyen ellerimle sana bir mektup yazıyorum
uyandığında olmayacam yanında
kahvatılarını yalnız yapacaksın
aldım bugun elime babadan kalma silahi
sana son mektubumu yazarken evimde
masamda rakım beyaz peynirim
göz yaşlarim düşüyor gözlerimden
bembeyaz kağita yine seni yaziyor
tamam vakti geldi artık gitmenin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!