Mehmet Küçükkarahan Şiirleri - Şair Mehm ...

Nasıl görürdüm gülüm,
Bu güzellikleri,
Nasıl seyrederdim seni.
Görme duyum olmasa! ...

Nasıl duyardım seni gülüm,

Bazen insanın içine hüzün çöker ya,
Yüreği sıkışır dertlerini anlatamaz ya,
Birden bire öyle bir şey oldu bana.
Halime bakıp, dertlerimi anlasana.

Şimdi kanadı kırık kuş gibiyim.

Hayatımın en güzel günleriydi o günler.
Yaş yirmi üç, yirmi dört uçarıydı geceler.
Gündüz gezer tozar, gece demlenirdik.
Deniz Kenarında muhabbet ederdik.

Biz üç kişiydik, üç deliyürek

Daha genç yaşında, Gabar Dağlarında,
Bir Mehmedim şehit olmuş ağlasana.
Anasının kuzusu gencecik çağında,
Bir Mehmedim şehit olmuş ağlasana.

Atasından, anasından, babasından öğrenmiş,

Çektiği acıları kimseler bilmez.
İçindeki evlat sevgisi hiç dinmez.
Yüzünden gülücükler eksilmez.
Adam gibi adamdır, benim babam.

Ömrünü hep bizlere adadın.

Senin için inan savaştım.
Acılara kederlere alıştım.
Helal lokma için çalıştım.
Gittin gideli hala yastayım.

Sen gideli inan zordayım.

Atalarımızdan yadigâr halk oyunu,
Gayet yürekten oynarlar sık horonu.
Gençlerimiz Atatürk’ün torunu.
Alkışlayın Şampiyon Keşap lisesini.

Güzel oynarlar Giresun Karşılaması,

Kamp ateşi yakarız ormana.
Asla zarar vermeyiz yabana.
Yaptığımız işi anlatırız sorana.
Neşeliyiz bizler küçük izciler.

Sabah olunca kalkarız erken.

Baharın ilk ışıklarıyla,
Merhaba de hayata.
Yağmur damlası gibi,
Sende doğ Nisan Yağmurunda.

Seviyorum seni bebeğim.

İçimde büyüttüğüm sevdiğimsin.
Sabah akşam yollarını beklediğimsin.
Bana yolumu gösteren güneşimsin.
Alınyazımsın gülüm, bebeğimsin sen.

Çıkmaz akşamlarda tasalandığım.