Mehmet Küçükkarahan Şiirleri - Şair Mehm ...

Sen iste dünyayı önene sereyim.
Gözüm, seninle mutluluğa ereyim.
Canım sana ömrümden ömür vereyim.
Kal benimle, seninle mutlu olayım.

Sen benim dünyada ezberim olmuşsun.

Kan ter içinde uyanıyorum,
Kâbuslar görüyorum geceleri
Ve korkuyorum.
İçim ürpererek uyanıyorum.
Bakıyorum ki sen yoksun yanımda.
O zaman daha kötü oluyorum.

Bir anda çekip gittin.
Bir sebep göstermeden,
Arkana bile bakmadan,
Sessiz sedasız.

Ne üzmüştü seni bilmem.

Nasıl geçtiğini anlamadım zamanın.
Ne anlamı var artık sensiz yaşamanın.
Bu şehri terk ediyorum gönlüce yaşa
Anlamı kalmadı sensiz yaşamanın.

Dertli çalan dervişin içimi acıtır sazı.

Pırıl pırıl bir bahar sabahına uyandım.
İçimde hissettim baharı, ta ciğerimde,
Ruhum rahatladı, kendimi çok iyi hissettim.
Sahilde yürüdüm saatlerce, zamana aldırmadan.
Kuşların ötüşünü dinledim, büyük bir zevkle.
Böceklerin tatlı telaşını izledim, keyifli.

Gözlerine bakmaya doyamıyorum.
Sesini duymayınca deliriyorum.
Ben sensiz yapamıyorum.
Beni senden mahrum etme…

Bembeyaz tenine, sevgine,

nasıl bittiğini anlamadım,
usulca çekip gitti yanımdan.
oysa ne çok severdik birbirimizi deliler gibi,
öyle mutlu yaşıyorduk ki
tarifelere sığmayacak cinsten.

Bu dünyada çektiklerin yeter.
Dertlerin ancak musallada biter.
Sahte dostların terk eder gider.
Seni yıllar bile yormadı DOKTOR.

Çok yaman delikanlı, çok yaman.

Ufak tefektir bir adam dombili.
Tavuklara çağırır gel bili bili.
Aklına düşünce endamlı sevgili.
Gözü birden ışır bizim dombilinin.

Çıkarı olmadan kimseye yanaşmaz.

Giden yılların arkasından bakarım.
Hatırını eski dostlarıma sorarım.
İdam etseler sevmektir son kararım.
Ölürüm ama seni sevmeyi dilerim.

Gidişinle tutamadım gözyaşlarımı,