Gidişin hazin oldu
Gönlüm garezle doldu
Gönül sayfama düşen ateşler alev oldu
Bitti artık diyorsun anılar bizi buldu
Anlatmakla yaşanır adı masal konuldu
Gidiyorum işte dünüşü meçhul bir yolculuğa
Ama neolur ardımdan seslenme
Çünkü yaralarım daha çok yeni
Sana olan sevdamı tutkunluğumu acılarıma sarar
Yüreğime basarda giderim
Yeterki sen özülme seni sensizde severim
Gizli bir yara sevdası kara
Sıcaklığını ateşte acısını namludan çıkan kurşunda ara
Aşktan anlamıyorsan gel kalbimde ara
Beni sen aşk denilen o dipsiz denizine attın
Ne derinliklerine dala bilecek kadar cesur
Ne azgın dalgalarına dayana bilecek kadar güçlü
Nede ona tutsak olabilecek kadar gurursuzum
Ve nice meçhullere yelken açtım
Aşk tuzağına düşen damdan düşene benzer
Damdan düşenin halinden damdan düşmüş olan anlar
Düş de gör gör ki bana gülmeyesin
Ve düştükten sonra aşkın acısını yaşayan bilir
Halinden yaşamış olan anlar
Ay ışığın altındayım düşünürüm seni.
Deniz gibi dalgalanır yüreğim seni hatırlayınca.
Özüntü dolu keder bırakır yokluğun hatırası.
Ben güle gülüm dedim gül yaprağı ölüm açtı
Şairin dediği gibi
Ölüm ölüm dediğin nedir ki gülüm
Ben senin için yaşamayı göze almışım
Ben ölümü cebimde gezdiririm
Baş ucumda dolaşır hayallerin kaderin sillesi gibi.
Üzüntü verir yokluğun varlığıma.
Ölümden farksızdır geceler sensiz giren hayatıma.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!