Gönüller mimarı dudaklarla dil
Yeter ki yerinde kullanmayı bil
Gülücükler güzelliği getirir
İzan gelir tam yerine oturur
Nedense çileden çıkarım bazan
Bahara hasretim gönlümde hazan
Dengeyi içimde tamamen bozan
Güçleri yenerim şiir yazarak
Sevgiliye dargın hayata küskün
Hasretim var sana bağrım sızılar
Böyle imiş alnımızda yazılar
Memlekette körpe körpe kuzular
Her seherde babam deyip ağlıyor
Geniş olur Almanyanın yolları
Çok geç algılanır babalar sözü
Her biri altındır zincirde dizi
Başarı teşviki içinde özü
Evlat bunu yanlış anlar neyleyim
Baba ister bayrak gitsin ileri
Gelin dostlar buluşalım
Beraberce bilişelim
Rab yolunda çalışalım
Desem bana ne dersiniz
Dargınlığa son verelim
O bir sırmalı taç
Kasar kendini
Beğenmez her önüne geleni
Uzak durur ürkektir
Bakar soluna sağına
Özgür özüm özü özler
Özümde kızardı közler
Hüzüne dönüştü hazlar
Vah çaresiz kalıyorum
Yandım yandım yakamadın
Demokrasi bukalemun çuvalda
Adaletin sesi güzel kavalda
Canavar tetikte dürbün gözleri
Vicdanlar ağlıyor karanlık yolda
Yok olup gidiyor nesiller zelil
Gönül kabesini tavaf eyledim
Sevgi pınarından iç dedi bana
Yürekten yüreğe selam söyledim
Kamu kapısından geç dedi bana
Alemin arzusu toplanmış orda
Sözler size ey ozanlar
Nerde kaldı söz erleri
Sohbetleri özler canlar
Haykırıyor birileri
İrtibatta yarar var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!