kanma yüreğim, bu gelen kış.
sanıyorsun ki düşler ağlıyor,
ne pencerende boy veren hurma
ne de vişnede asılı kalan son yaprak.
kızıllığının sarhoşluğudur aldatan seni
kanma yüreğim, bu gelen kış.
bir dokun bin ah işit idi halim
bir dokundun öldüm oracıkta.
bilmezdim ellerinin zehirli dokunuşlarını
cüzzamlı gibi beklerken kapında.
hani hiçbir şey imkansız değildi ya lila
doldurduk çantalara umudu çıktık yola
bir nehri geçtik önce boydan boya
bir leylek sürüsüne daldık umarsızca
hani hiçbir şey imkansız değildi ya lila
kapılar,kilitli sandıkların mührü
sihirli sözcüklerim yok bu defa
giz ve yalan anlaşmasıdır
yeminim var, yeminim var...
kar,soğuk rüzgar efendisi
iradenin zırhlı kaleleri
apansız bir baskına
kurban gitti.
yüreğimdeki truva
kalemimdeki yanlış şair...
esrik hatıralar dolanır
ayak uçlarıma
başımdan aşağı hayaller
bir avuç türkü çürüğü...
sarı tozuyor yollar
Kararsız rüzgarların hükmettiği
dağ zirveleri gibi,
ne yandan eserse essin,
saçlarımı taramasını isterdim
ömrümden geçip giden ayrılıkların.
Kaç dikişle onarılabilir
daha baştan yanlış yaşanan.
hangi amaçsız piskopat hareket
sargısını değiştirir krizlerin.
damarlara sinen duman
hangi hayal sandığına götürür,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!