Devrilip yatağa yüreksizce yatmayı bırak,
Geçiyor kısıtlı zaman çirkin olmayı bırak.
Yaş ta yetti, iş te yetti çalışmaya,
Gözü korkak, hayata kayıtsız olmayı bırak.
Tanrım! Sen çarı koru,
Şerefini günler boyu
Dünyadan eksik etme onu.
Kibirlilerin alçakgönüllüsü o,
Zayıfların koruyucusu o,
Herkesin tesellisi o,
Söyle bana neyin var, kardeşim?
Solgunsun sen sanki kutsal eşim,
Saçların dağ gibi dikelmiş!
Sanki genç kızın ki gibiymiş
Seni çitten atlarken mi tuttular?
Seni yoksa hırsız mı sandılar?
Çavdarın içinde vardı güzel peygamber çiçeği,
İlkbaharda büyür, yazın ise çiçeklenirdi
Ve sonunda soldu, sonbaharın kötü havasında,
İşte böyle oluyor ölümlülerin kaderi.
Aleksandr Sergeyeviç Puşkin
Yaban arısı ısırdı ayının alnını,
Petek bal için ondan öç almak istemişti canı;
Ne oldu sonra? Yitirdi iğnesini, öldü yaban arısı
Kim öç almak isterse, tabuta girmek oluyormuş yazgısı.
Aleksandr Sergeyeviç Puşkin
Görüyorum ki, şiirlerinde sertlik var nedense bilmem
Senin ile münakaşaya asla ben girişmem,
Senin şiirlerini şöyle bir elime aldım,
Düzeltip severek okşadım, tırmaladım.
Aleksandr Sergeyeviç Puşkin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!