Söz uçar yazı kalır derler, yalan!
Söz vardır çıkmaz aklından.
Gün gelir yaralar derinden,
Kurşun değil, bir çift söz.
Bazen dedikodun olur,
Ne güzeldi çocukluğum,
Bulutlar olurdu yastığım
Büyüdükçe tek gördüğüm
Eskiyi arar olduğum..
Sürüyle misketim vardı,
Bırakın geceler benim olsun
Siz gündüzlerle yaşayın
Bırakın dağlar benim olsun
Siz şehirlerde yaşayın
Bırakın yalnızlık benim olsun
Siz birlikte yaşayın…
Görüyorum, hortumlar dayanmış devlete,
Görüyorum, kalkışanlar var hıyanete,
Görüyorum, en basit örnekte,
Görüyorum, sen görmesen de.
Anlıyorum, gözlere inmiş perde,
Bir dağın yamacında uçurumun kenarındayım dost.
Ne mi yapacağım? Canıma kıyacağım
Gel döndür beni bu düşünceden
Kederimi seninle paylaşacağım.
Hani derlerdi ya; aşk ölür, dostluk ölmez diye
Bunu ispatlarcasına mazimizin hatırına, ne olur gel dost.
Ben güzel derim, sen çirkin,
Söyle ey gafil, benim gözümle görebilir misin?
Zahire takılırsın, batını yok sayarsın,
Bu zihniyetle sen ancak gördüğünle kalırsın..
Bu an gökte bir yıldız parçalanıp yok olsa,
Sen onu var görürsün, ışınları yolda ya!
Haritayı aç da bak, Ortadoğu kocaman,
Gözüne takılacak ortasında bir çıban.
Dün sözde mazlum idi, soykırımı yaşadı,
Bugün zalim kesildi, sivili kurşunladı.
Tüm dünyanın önünde, insan kanı döküyor,
Ötükendir gözlerin,
Zaman durur bakınca.
Gülüşün ömre bedel,
En büyük huzur bana..
Iraktasın şimdi sen,
Gönül köşküm viran olmuş,
Tüm güllerim bir bir solmuş,
Yâr beni ellerden sormuş,
Yare böyle sitemkârım.
Dostlarım sırtımdan vurmuş,
Yarın olmayacak, güneş doğmayacak,
Bu şehirde kıyametler kopacak.
Bir ateş yükselecek doğudan,
Köhneleşmiş yaşamlar son bulacak.
Endişelenmek yersizdir,
Ölüm hakikat.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!