Bir başkayım bu akşam, sebebini ben de bilmiyorum.
Geçmişim bavulumda kıyamete gidiyorum.
Prangalar vurulmuş, sanki tutuklu gibiyim.
Kim bilir belki de öleceğim…
Veda ederken dünyaya; son bir kez güleceğim aynaya inadına.
Bilirim! Azrail gecikmez randevusuna,
Karanlık yolların sonunda seni görüyorum
Yüzün bir ay gibi parlıyor ufkumda
Yaklaştıkça sana, kaçıyorsun benden uzağa
Ne kadar koşsam nafile, yetişemiyorum sana
Yetişsem ne olacak ki! Sevecek misin beni?
Sen güzel dilber, ben platonik serseri.
Bitmeyen şiiri yazıyorum,
Bir yandan da hayatı dinliyorum.
Elimde bir bardak çay her yudumda aynı tat…
Ve daha sıkı sarılıyorum hayata, geçen yıllara inat.
Bir çocuk görüyorum, oyuncağı alınmış,
Boynu bükülmüş, umutları çalınmış.
Altın nesil, ışık evi dediler,
Sözde nurla zihin perdelediler..
Abi abla hep kul hakkı yediler,
Haktan nasipsizdi mankurt adiler..
Soru çalıp Müslüman da oldular,
Bugün yüreğim bir mülteci kampı,
Misafirim gözü yaşlı çocuklar...
Bir şeker, bir oyuncak avutamaz onları,
Onlar barışı öğrenmeden savaşı yaşadılar.
Öfkem güçlünün haklı görülmesine, masumun ezilmesine,
Dünya ne kadar çeker bu zulmü sinesine?
Kendi boştur geçmiş ile övünür,
Adı mümin kul hakkını sıyırır,
Bilgisizdir ama fikir savunur,
Bundan memlekete ne fayda gelir?
Gerçeğe gözü kör kulağı sağır,
Rahat uyu,
Nöbetteyiz bizler.
Düşünme hiç bizi,
Sırtımız pek, karnımız tok.
Ama her karnı doyan nöbette değil,
Yediği çanağa tükürenler de var, çanağı kırmaya çalışanlar da..
Yürüyorum bir yolda, gidiyorum sonsuzluğa,
Yol karanlık, yol ıssız, nereye gidiyorsun diye sorarsanız,
Yolcu yol bilmez, yolcu yolunda gerek.
Gidiyorum maziye, bakıyorum geçmişe,
İçimde uyanıyor bir endişe, bak, bak diyorum sırt dönen kardeşe.
Artık bir set çekip geçmişe, bakalım madalyonun şimdiki yüzüne,
Sen bir karanlıksın,
Yüreğine ay doğmamış.
Hain ve zalimsin,
Sevgiden eser kalmamış
Sende kalp var mı ki,
Doğruluktan bir pay almış,
Bu saatlerde hüzünlenirim ben,
Bu saatlerde toplanır bütün dertlerim.
Dinlerim o yapılmamış besteyi
Onunla çıkarım birçok anlamsız yolculuğa
Tam neşelenecekken paranoyalarım başlar,
Ve bir ses duyarım o an; “Gülme acısı çıkar’’
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!