Bir geylaniydi gelip beni kurtaran
İşte geldi yine ruhlara can katan
Mehmet hüsnü asan
07.10.2003-şırnak
Bu cadde bu yokuş elan burada
Ortada dümdüz kesif bir çizgi
Onlarca araç geçtiği sırada
İçinde pandomim suratlar gizli
Yokuştan metalik oto inmekte
Tsunami geliyor taa derinlerden ve enginlerden.
Yokmu bunu durduracak Bir baba yiğit
Kaçacak yer yok, kalmadı o eski kadimlerden
Sergüzeşt olmak neye yarar dilrûbaya ey sâid
Kehkeşanlar seni kandırmasın, ağlatmasın seni ey sâid
Belki unutursun gittiğim zaman
Kim bilir hatırlarsın baktığın o an
Sevmediysen sana olsun hatıram
Yüzüm sende kalsın sakın unutma
Yıllar geçti mutlu olduk çok kere
Kapattım gözlerimi senden izinsiz
Gittin de gelmedin rüyalarda sen
Bitirdim sözlerimi senden izinsiz
Söyledin sözlerini hamasetle sen
Aradım durdum seni her yerde
Nerdesin Ey sevdiğim nerdesin Ey payitahtım penagahım
Sana açım sana susamışım nerdesin Ey ab-ı hayatım
Membam kaynağım ey canı cananım sebeb-i hayatım
Seni arıyorum neredesin Seni bulamıyorum
Bak yine kış geliyor yina kar yağacak ve yine
Gönül bir sevda ummanı
Ben onda bir katreyim,
Bilmem, bunu size nasıl anlatmalı
İçerden fethedilmiş kale misaliyim.
Mehmet Hüsnü ASAN
Sana;
Derlerki gülzar gülsüz kalırsa bağbanı neylesin
Gül var ise gülsün gül yok ise bağban zar eylesin
Gül olmadan bülbül olmaz imiş asla ten kafesinde
Can yok imiş canan var imiş bülbül’ün kafesinde
Miadı dolmuş yaprak misali
Dalından solarak yere düşersin
Surları yıkılmış kale misali
Taşlarla yamalanıp gönül eylersin
Bir soluktur oysa geride kalan
Meğer ben bir hiçmişim
Yoklukta varolmak için hiçi seçmişim
Kelimeyle anlatmaktan bezmişim
Ey sevgilim gözlerime baksana
Gözlerin hiçliğimin aynası
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!