Mehmet Hocaya Hiciv

İlk günden fırça kaydın bana
Kıydın sen bu tatlı cana
Ah şu halimden bir anlasana
Bu garipten ne istersin hoca

Masnuiyetindir oysa her talebe
Bak attın sen bu mazlumu ateşe
Sanattan başka ne verebilirsin bu ademe
Bu garipten ne istersin hoca

İki öğrencin konuştu diye
Bezekâr ettin bizleri niye
Cevr edersin, almazsın ciddiye
Bu garipten ne istersin hoca

Eryaman’lı hiciv eyler sana
Sözlerinde gizlenmiştir mana
Sığdırmak namümkün şiirimi cihana
Bu garipten ne istersin hoca

Demişsin talebe talep edendir
Bilmez misin dediğin şey evrene bedeldir
Ancak unutma seni muallim eden emektir
Bu garipten ne istersin hoca

Tasvir istemişsin şu gariplerden
Tasnif etmişsin güzel şairlerden
Neden divan şairi değildir biri içlerinden
Bu garipten ne istersin hoca

Efendim dedirtmezsin kendine
Sanma biz diyoruz bunu zevkine
Osmanlı kültürü bu, efendi denir herkese
Bu garipten ne istersin hoca

Aldırdın bize boyayı fırçayı
Çok düşündüm ayrılmayı
Guaj boya ile senarist olmayı
Bu garipten ne istersin hoca

Ödevler verir durursun bizlere
Para karşılığı yaptırırm biryere
Para yetişmiyor artık resimlere
Bu garipten ne istersin hoca

Senaryo yazarım gece gündüz
Üç aya bitiyor, derim görüşürüz
Kalmayacaksın sende hükümsüz
Bu garipten ne istersin hoca