Mehmet Hanifi Sarıyıldız Şiirleri - Şair ...

Kardeşi kardeşe düşüren zalim,
Gel gör hele, gel gör ak günlerini.
Bir anda içinde kaldık ateşin,
Gel gör hele, gel gör ak günlerini.

Dinime küfredip cami bastılar,

Durdu mu saatler, niye işlemez?
Geceler, geceler uzayıp gider.
Kapıda Azrail aman dinlemez,
Açıp açmasan da mutlaka girer.

Saat midir duran, yoksa ben miyim?

İçimde kabaran sevgi selini,
Anlatabilir mi birkaç kelime?
Ne var ki örtemez tavrım, halimi.
Zincir prangayı vursam dilme.

Öyle bir sevda ki aşktan ileri,

Üstünde hür gezip, hür yaşadığın,
Bu toprak, bu vatan, bu ülke senin.
Uğruna can alıp can verdiğimiz,
Bu toprak, bu vatan, bu ülke senin.

Hakkı yoktur senden başka kimsenin.

Gördüm gözlerini, gözümden oldum.
Maviyi, yeşili içinde buldum.
Bir baktın aklımı başımdan aldın,
İçimde yeşeren ağaç gözlerin.

Kaşların yay gibi gerilmiş kalmış.

Gördüm gözlerini, gözümden oldum.
Maviyi, yeşili içinde buldum.
Bir baktın aklımı başımdan aldın,
İçimde yeşeren ağaç gözlerin.

Kaşların yay gibi gerilmiş kalmış,

Bir gün dağda bir çoban,
Korkmuştu fırtınadan.
Sanki gök tepesine hışımla iniyordu,
Bu hengame, bu haşmet niyedir bilmiyordu.
Kar.. yağmur.. şimşek...
Neyin nesiydi, kim bilecek?

Sessizliği yırtıp uykumu bölen,
Ayak sesleri var kaldırımlarda.
Namlunun ucuyla kapımı döven,
Yeni’ler usul mü getirir yurda?

Özgürlüğe süngü, mermi sevgiye,

Kin ve nefretle dolmuş, kan bürümüş gözünü.
Kız, anayı dilemez oğlan, bilmez sözünü .

Çatı çökmek üzere, tavanı çatırdıyor.
Devlet gemisi, yana yatmış battı batıyor

İç içe mağara ve bir çağlayan,
Kükreyip köpürür, savrulur sular,
Kademe kademe dinlenip duran,
Sulardan yükselir renkli bir duvar.

Yedi renk bir köprü kurarken güneş,