Yürürken yalpalar,uyurken horlar,
Sırtına, omzuna binmiş sonbahar.
Elleri titriyor, gözleri bir hoş,
İki delikanlı durup sordular.
On iki Şubattı, günlerden bir gün.
Ümit çırasını,yaktı Maraş'lı.
Vatanın sathını, kaplarken hüzün,
Silkindi, ayağa kalktı Maraş'lı.
Acıydı, hicrandı, kederdi hayat.
Namus beş paralık haysiyet sıfır.
Vasfi Taşyürek'im hayret ki hayret.
Kol gezer kahpelik, mertlikse esir,
Ezilecek hain, eziyor hayret.
Şehirleri parselleyip böldüler.
Çalsın davullar birbiri ardına,
Hoş geldiniz pehlivanlar yurduna.
Toprak değmez pehlivanın sırtına,
Hoş geldiniz pehlivanlar yurduna.
Er olan göğsünü gerer de çıkar,
Bir gece,
Toplarla, kurşunlarla geldiniz.
Bense,
Dağ, dere,tepe...
Yol olmuştum, köprü olmuştum size.
Zulmün pençesinde, ezildim kaldım.
Taş bağladım yüreğime, bekledim.
Ağlamak yakışmaz bu yaştan sora,
İnanın ey dostlar, artık yoruldum.
Konuşma, düşünme, yazma diyorlar.
Mecnun Leylâ'sını, çölde arardı.
Ben ise, dağlara attım kendimi.
Göz yaşlarım ırmak olup akardı,
Sabır taşlarıyla kurdum bendimi.
Gönül potasında eridim, piştim.
Gülmek istiyorum katılasıya,
Olura olmaza, durup dururken.
Gülmek istiyorum, güle arıya,
Güneş sabah sabah cama vururken.
Gülmek istiyorum, ölünceye dek,
Gök kubbemi çöküyor ben miyim yoksa çöken?
Kimdir bu, sağnak sağnak karanlıkları söken?
Bu neşeli hayatın, bu mu son hatırası?
Sokuyor hançerini sulara, gün batarken.
M.HANİFİ SARIYILDIZ / 07.08.1962- ANKARA
Adım adım gül döşerim yoluna.
Nefsin onurunu kıra kıra gel.
Bir canım var feda olsun yoluna,
Eşe dosta selam dura dura gel.
Sevgi ocağımın çırası ol da.
Bütün çocukların bir araya geldiğimizde hep beraber şiirlerini tekrar tekrar okuyup seni sevgi,saygı,takdir ile anarak seni ne kadar özlediğimizi bir kez daha anlıyoruz. Sana hasretimizi anlatmaya kelimeler yetersiz kalır.Mekanın cennet olsun (cennette olduğuna inanıyorum) babacığım.
BABACIĞIM, SENİ ÇOK ÖZLÜYORUZ. RUHUN ŞAD, MEKANIN CENNET OLSUN, İNŞALLAH.