Mehmet Hanifi Ekici Şiirleri - Şair Mehm ...

Yaprağın sarısı düşünce toprağa,
Yeşili çiçeğin açmasını bekler.
Gerçi oda düşer ama sonra;
Tohuma annelik eder.
Bir çağ biter,
Yeni bir çağ başlar orada...

Ben kayaya vurdum
sen kıyıya kurdun
Ben petek ördüm
Sen bal kaçırdın
Ben kazma kürek
Sen kılıç tüfek

Bilim deryasına halkım dalacak,
Kirli sahillerden uzak gitmeli...
İnsan haklarında saygı olacak,
Adalet olursa mülkün temeli...

Bir garip can çekişiyor,
Acılar içinde!
Doktor yok, ilaç yok.
Geleni yok,gideni yok.
Günlerce,

Ortadoğu zorlu coğrafya
İnsanın bilinmediği
Bilimin girilmediği yer
irili ufaklı,tepeden tırnağa
Firavunlar firavuncuklar
Hepsi yerel

Dünya'nın bir ucu uzayda gezer
Bilimsel yollardan sorunlar çözer,
Yıldızdan yıldıza gemiler yüzer
Diğer ucu hala koyu karanlık.

Dünya'nın bir ucu yolunu çizmiş,

Benim hayatıma kast eden yıllar
Un diye kim serdi sizi yoluma
Elimi kanatan kara dikenler
Neydi o kelepçe taktın koluma

Benim hayatıma kast eden yıllar

Baharı yaşamadım,eylüle pir diyemem,
Kalbim kırık bir şişe sana gel gir diyemem
Yaralı bir bülbülüm,sen de hazan bıraktın
Ellerin derman olsa, yarama sür diyemem

Felek zaten gülmedi,sen de bırakıp, gittin

Burnum akıntısı nettim durmadı
Şu bizim doktora gideyim dedim
Doktorum azıcık geç kalmış dedi
Röntgen patoloji hemen istedi...

Patiydi röntgendi hazırlık tamam

Bazen konuşsan bir türlü,
Konuşmasan bin türlü.
İki arada bir derede kalıyor inan.
Neticede insansın duygu taşırsın.
Bazen sıvazlarken,bazen kaşırsın.
Bana ne demek her zaman kolay.