Mehmet Hanifi Ekici Şiirleri - Şair Mehm ...

Bu şehirde ufuklar kapalı
Şehir akıyor gözlerim kapalı
Yollar geçmez bu şehirden
Ben gidiyorum yollar kapalı
Burada kapılar pencereler kapalı
Gitme zamanı, hüzün yağar...

Fitne kol geziyor
Hem yerel hem küresel
Sağ gösterip sol vuruyor
bireysel hem Evrensell

Kimi iddeolojik

Alimi pişiren bilgidir.
Cahili bitiren ilgidir.
Katıya ilaç sevgidir.
Kalbindeki bağ silgidir
Hatanı dağ olsa, siler...

Benim sana verebileceğim her şeyi sana verdim
Senin alamayışın bir bahane
Bak yeminle söylüyorum seni gerçekten sevdim

Bulut büyük, Güneş küçük mü ki,
Bulutun arkasına saklanır? .
Utancından olacak, belli.
Durur,durur...
Arasıra kafasını çıkarır...

Sen paşa kızı
Ben çoban oğlu
Seninki çin pirinci
Benimki Meksika bulguru

Senin yolun denize

Faya çadır kurulur mu,
Akan sular durulur mu,
Hazan ile göçülür mü?
Göçüp göçüp gidiyorum...

Öncesi doğaydı en büyük düşman,
Ateşten Güneşten yoktu korkmayan,
Timsah canavarı ejderha yılan...
Sonunda savaşı kazandı insan.

Devirler kapandı ilkelliklerle,

İller, özgür ve eşit
Diller kemal ve reşit
Modeller çeşit çeşit
Kavgayı darağacına çekmiş
Memlekettir benim özlemim...

Ben ufukta sessiz ada,
Sen tsunami dalgası.
Ben dalımda meyve,
Sen dolu fırtınsı,
Medeni olsan
Kavga bitecek,