Şehir sessizliğe bürünür
Gözlerinde sır kalır
Ilık ılık eser rüzgarı
Duyğuların
Dağıtır saçlarını arzuların
Mızrabın teline takılır
Ah gönül ah
Hangi diyarda
Yurt buldun kendine
Irak yakın demeden
Sezgide kaldı
umutlar
Sevdalar
aldı gitti başını
Bağrıyanık
yarenler
Atları sürdüler
karın üstüne
Dörtnala
şaha kalkmış küheylanlar
Yağız yiğit narası
titretti heryanı
Bayram mı nedir o
Bilemez olduk gardaş
Dinmiyor akıyor
Gözümüzden yaş
Başlar ayak oldu
Ayaklar baş
Dolanır düğümlenir
duygularim
Bir şehir çığlığında
Çocuk kalbine düşer
Şehrin kalbi
Ben kendime kaldıkca
Yanlız
Bir ışık demeti gibi
Sessizce Süzülüp
Kanlı elleriyle
Beyaz gemi
Yol aldı ufuksuz denizlere
Düşüncelerimin sislerinde
Liman belirsiz
Beyaz gemi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!