Mehmet Gülden Şiirleri - Şair Mehmet Gülden

Ben kendime kaldıkca
Yanlız
Bir ışık demeti gibi
Sessizce Süzülüp

Kanlı elleriyle
Beyaz gemi
Yol aldı ufuksuz denizlere
Düşüncelerimin sislerinde
Liman belirsiz
Beyaz gemi

Bir yer varki
Orda herşey yok
Herşey var
Kapılıp giderken

Bir şehir susar

Bir şehir susar
Çığlık çığlığa kadının kollarında
Yaşam durur
Ve bir nehir kurur

Böyle sessiz
Böyle yanlız
Karanlığın ortasında
Yol yok yol ortasında
Düşüncelerim kendine küs
Apansız sancılara emanet

Yol alsa aklım
Bilinmez patikalarda
Hangi dağın yamacı
Zordur geçinmek
Kale duvarına asılsa
Hükmüm

nemi düşünüyorum
soğuk ellerinden
sıyrılıp kayarken gece
merhameti vardır

Anlamak
Beynimde çarpışan kelimelerin
Yığınla ateşini
Kalbimin
yok hükmünde hikayesi

Yıldızlar birbirine küskün
Ay bir başka bu gece
Boğaza inmiş sis
Kaybolmuş şehrin ışıkları

Yağar yağmurları
Uzak yerlerin hikayesi gibi
Damlalar düşerken denize
Bir iz kalmaz kaybolur