Bir mum ışına inandım
Bana ait olanları
Bir akça ağaç altına gömdüm
Işığa yürüdüm
Sorgusuz sualsiz...
Seher mi
Gurup vakti mi
Gördüğüm
Son mu olacak
Yalnızlığa kaybettiğim geceler
Yoksa
Boşa harcanacak
Bir anım dahi yok aslında
Bir kadeh viski elimde
Takılıyorum
Gündüzü
Geceye bağladım
gün
yağmurla bıraktı yerini
akşam serinliğine
bir kap yemek
iki kelam laf sonrası
bir damla göz yaşı
Bir yaprak daha düştü
Saatli maarif takviminden,
Önce
Göz yaşlarımla
Yolcusu oldum
On yıllar öncesinin;
Sus
Gece yarısından daha sessiz
Bir bardak su ile yutkun diyeceklerini
Çöl ateşine döndüğünde kanın
Karış geceye
Nefesinle kus öfkeni…
Çoktan bıraktım kendimi
Başıboş rüzgarlara
Gözlerimi kapatıp
Günleri saymıyorum;
Acıları,
Hayal kırıklıklarını,
Dolunay,
Gece karanlığında yükseliyor
Şerit çizgilerine dönmüş
Her bir an;
O kadar silik
O kadar yalnız
Cenaze marşı eşliğinde
Ağır giden kortej;
Güneş,
Yerini geceye bırakıyor.
Günü,
Umutları,
Seni benden almış
Beni tüketmiş sonbahar
Sadece yaprakları değil
Umudu aşkı da döktü rüzgar
Tutsak almış ruhumu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!