Mehmet Fatin Baki Şiirleri - Şair Mehmet ...

Mülkün kısalır kıymeti ihsana katınca
Sevgiyle ilim nisbeti artar dağıtınca (A01)
****

Alemde bu aşk-illeti yoktur bilen amma
Sevmek zedeler kalbi, sevilmekse lezizdir (A21)

 Adem-i akl ile çıplak gelinen köhne cihanda
Edemezsek demi tağyir, göçeriz başka mekana.
Ne kadar çok yaşasak sevdiğimiz fantazi handa
Ecelin geldiği günler gideriz başka cihana.

Kaderin verdiği günden daha çok ayş ötesinde

Nice günler sana vuslat haberin bekliyorum
Eğer akşam gelemezsen bu seher gel güzelim.
Beni hasretle yakan günlere leyl ekliyorum
Beni bekletme günahtır. Bu sefer gel güzelim.

Bana mektupta geliş vaktini ‘Sen söyle’ dedin

Müştakım ben bûsene
Güz gelmeden gelsene
Deryâları aşarak

Gelemezsen bu sene
Bekliyorum gel sene

 Dilerim lutf-ı Hüdâ yol sapıtan düşmana gelsin
Edilen hayr ve düâ sevgili dostum sana gelsin.

Eğitimden alarak feyz, dolaşan kanda asâlet
Ona gelsin, sana gelsin bu azizlik cana gelsin.

 Mesken kirası vermeyen iskânsız olur
Mümkün bile bir tembele imkânsız olur.
Tenhâya gidip kırk seneden fazla kalan
Gurbetçi, cefâ-keş gibi furkânsız olur.

Tenhâ = uzak ıssız yerler

 Bir tuhaf düş rü’yet ettim muttasıl bir kaç gece
Olmuşum ben bir yağız at. Halli müşkil bilmece.

Ol kadar benzer ki enfüs, lafzı denktir zikrime
Farkedilmez bir konuşsan, fikri benzer fikrime.

 Aldığım muzmir sitemler kalbi şerhâ etmeseydi
Bûseden destan yazardım gurbet imhâ etmeseydi
Bende mazbut aklı şeydâ etmeseydi.
Fikri ednâ etmeseydi.

Kâmalırken vuslatından kulların hayrân olurdu

 Enhârda su âheste akar bıkmadan, Ey mâh.
Ömr böyle biter, âlemi hiç sıkmadan, Ey mâh.
Gel, şevk içelim âb-ı hayât zevk kadehinden
Miâdı gelip tendeki rûh çıkmadan, Ey mâh.

İlk bahar yaz, son bahar kış başkadır hüsnün senin
Âşıkın nezdinde tavrın çok çiçekten nâzenin

Leb-be-lebden tatlı bûsen ballı sükkardan şirin
Muttasıl bir zevki vardır verdiğin her bûsenin