HAYAT
Gezinen bir gölgedir hayat
Gariban bir aktör sahnede
Bir ileri bir geri saatini doldurur
Ve sonra duyulmaz olur sesi
HAYBEDEN
Anneler terk eder, babalar da...
Ve bir gün yuvadan uçar çocuklar...
Ve sevdiğin er, kadın ya da her kimse...
Bir gün bir şeyler seni terk eder
MAĞARA
Her şeyi unutup ardında bıraktım
İstemediğim tüm varsayımları da
Korkak, karanlıkta
Arzu ettiklerim hala içimde
MEKANSIZ
Efsunlu bakışların ağırlığında ezilmekti hamallığım
Külliyen yalandı, iki dudaktaki geçiştirmeler
İçimde haykırıştın, kendimin bile duymadığı
Engebeli, derin, olasılıklı
NELER DÜŞLERİZ
Neler düşleriz imkânsız; sonsuzlukta dönenen
Bazı bir çıkmazın yokuşunda direnen
Soluklanma molasında ümidi kesilen
Neler düşleriz neler keşkeler de düğümlenen
NEYDİK BİZ
Sana karanfiller almıştım. Yüreğimi dağlıyor ıtırlı yanı.
Boşa olmasa gerek bu yağmur, esrarlı koku
Bitti gidiyorsun öylemi
Düşünce; hangi zemin kayganlığı incitir çürüyen düşlerini?
ÖLÜM
Varsa vaktinden önce gücün
Gel al
Olanca hızınla öcün
Ne kadar kolay teneffüs etmek seni
Ölüm ısmarladım
Sığındığım kuytunda
Kin kustum seni koparan yokluğa
Küfürler saydım, savuşturdum
Dönüp bakmadığın ardın sıra
Anlamı yok artık
PARADOKS
Ara ver her şeye, yorulmadın mı?
Hep sen koşuyorsun, sen susuyor
Uslanmaz bilirim, ne de vazgeçer
RÜYA
Bir kere de sinirlendiğimde
Yumruklarımı vurmasam duvarlara
Her seferinde
Görmesem o haşin gölgeyi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!